คือ เทคนิคการรักษาใดก็ตามที่รักษาด้วยนักกายภาพบำบัด ที่มีองค์ความรู้เกี่ยวกับกายวิภาคและสรีรวิทยา เพื่อประกอบการวิเคราะห์การเคลื่อนไหว ความผิดปกติที่เกิดขึ้นเกี่ยวกับกล้ามเนื้อ เอ็น และข้อต่อของคนไข้ โดยอาจรวมไปถึง การคลายกล้ามเนื้อ, การยืดกล้ามเนื้อ, การกระตุ้นกล้ามเนื้อ ฯลฯ
.
หัตถการบำบัด ที่ให้การรักษาในทางวิชาชีพกายภาพบำบัด มีหลากหลายวิธีการในการให้การรักษา ยกตัวอย่างเช่น
1. การขยับข้อต่อ (Mobilization) คือ การขยับบริเวณข้อต่อที่มีการยึดติดโดยใช้มือของนักกายภาพบำบัด ออกแรงขยับข้อต่อในความถี่ที่เหมาะสมกับพยาธิสภาพของโรคนั้นๆ
.
2. การนวดคลายปมกล้ามเนื้อ (Deep Friction Massage) คือ การกดจุดบริเวณปมกล้ามเนื้อลึกและเป็นระยะเวลาหนึ่งจนกว่ากล้ามเนื้อจะคลายตัว โดยเทคนิคนี้จะช่วยกระตุ้นการไหลเวียนเลือดและทำให้กล้ามเนื้อผ่อนคลาย
.
3. การนวดคลายกล้ามเนื้อชั้นตื้น (Superficial Massage) คือ การนวดคลายกล้ามเนื้อที่อยู่ถัดจากชั้นผิวหนังลงไป โดยเน้นนวดกล้ามเนื้อเป็นบริเวณกว้างเพื่อกระตุ้นการไหลเวียนเลือด และทำให้กล้ามเนื้อที่อยู่ชั้นตื้นเกิดการอ่อนนุ่มลง มักใช้เทคนิคนี้ก่อนการนวดลึกเพื่อเป็นการกระตุ้นการไหลเวียนเลือดชั้นตื้นก่อน
.
4. นวดกระตุ้นการไหลเวียนน้ำเหลือง (Lymphatic Drainage Massage) คือ การนวดกระตุ้นให้เกิดการไหลเวียนของน้ำเหลืองที่ไหลเวียนไม่เป็นปกติ ให้เกิดการไหลเวียนได้ดีขึ้น ยกตัวอย่างเช่น เกิดอาการบวมบริเวณปลายเท้า ที่เกิดจากการนั่งเป็นระยะเวลานานในผู้สูงอายุ เป็นต้น
.
หากท่านใดสนใจรายละเอียดเกี่ยวกับรักษาทางกายภาพบำบัดเพิ่มเติม แอดมินจะนำกลับมาลงอัพเดทไว้ให้ในครั้งหน้านะคะ วันนี้ ขอนำเสนอเป็น 4 เทคนิค ที่เป็นหัตถการทางกายภาพบำบัดที่เราสามารถพบได้บ่อยเพื่อสร้างความเข้าใจกับผู้อ่านเป็นเบื้องต้นก่อน แล้วพบกันเนื้อหาถัดไปค่า
.
